Gemeente Rotterdam moet buigen

H

et College van Burgemeester en Wethouders van Rotterdam gaat toch een bijstandsuitkering betalen aan de voorzitter van de ME Vereniging Nederland. Daarmee komt een einde aan meer dan twee jaar durende mensenrechtenschendingen. Guido den Broeder, ME-patiënt sinds 1987, heeft al die tijd moeten overleven zonder enige vorm van inkomen of zorg. Een eerdere uitkering werd door de gemeente teruggevorderd, evenals zijn in voorgaande jaren toegekende persoonsgebonden budget voor thuiszorg. Deze vorderingen zijn nu alle vervallen.

Falende rechtspraak
Den Broeder hekelt vooral het gedrag van de Rechtbank Rotterdam. Die deed nauwelijks een poging om het conflict op te lossen maar probeerde in plaats daarvan zijn toegang tot de rechtspraak te saboteren. De Rechtbank weigerde onder meer om vrijstelling van griffierecht te verlenen. Een klacht hierover bij het College voor door de Rechten van de Mens leverde aanvankelijk niets op.

“Toen bleek dat de Centrale Raad van Beroep mij wel vrijstelling verleende, moest de rechtbank alsnog overstag. Maar toen gingen rechters diverse lopende procedures opeens versneld behandelden. Dat hield in dat ik niet werd gehoord en ook niet in hoger beroep kon tegen de absurde uitspraken die dit opleverde. Ook wees de Rechtbank Rotterdam alle verzoeken om een voorlopige voorziening af. Alleen omdat de Provincie Zuid-Holland enkele malen een voorschot afdwong, en een paar dwangsommen werden overgemaakt, kon ik nog de meest urgente uitgaven doen.

In 2013 was Den Broeder al eens door een grote groep rechtbankmedewerkers uitgemaakt voor aansteller en lichamelijk mishandeld, nadat hij ten gevolge van ondervoeding en orthostatische intolerantie onderuit was gegaan. Nogal wat Rotterdamse rechters blijken nevenfuncties te hebben bij medische instellingen, die het bestaan van de ziekte ME ontkennen.

Insinuaties
Het dossier van Den Broeder bij de gemeente staat vol met insinuaties, die nooit zijn onderzocht. “Het lijkt erop dat derden al in 2011 valse informatie over mij hebben doorgegeven. Vervolgens gingen verschillende ambtenaren daar van alles bij verzinnen, zonder ooit onderzoek te doen naar de feiten. Ik zou onder meer een geheime bankrekening in het buitenland hebben. Ook zouden de reserves van de ME Vereniging tot mijn persoonlijk vermogen behoren. Men vond het maar raar dat er een patiëntenvereniging was opgericht. ‘Er was immers al een stichting.'”

Pas toen de Rijksbelastingdienst en de Centrale Raad van Beroep wel een reëel beeld hadden van Den Broeders vermogen, bleek de gemeente bereid om akkoord te gaan met mediation. Dat wil zeggen, namens de afdeling Werk en Inkomen en voor de WMO. Gemeentebelastingen blijft hardnekkig van foute gegevens uitgaan.

Achterstand inhalen
Den Broeder hoopt nu het meeste van wat bij de ME Vereniging Nederland noodgedwongen is blijven liggen, de komende tijd te kunnen oppakken. “Ik had tientallen procedures lopen. Dagelijks werd er bij mij aangebeld met nieuwe stukken, of stond er weer een deurwaarder voor mijn neus.”